top of page
Yazarın fotoğrafıgökyüzü sezinleri

Zamanın İzinde: Astroloji Nedir? Kökenleri ve Evrimi

Güncelleme tarihi: 4 Şub


Astroloji Nedir? Tarihçesi, Kökeni ve Gelişimi

Astroloji nedir diye bakacak olursak, kelime anlamıyla "yıldızların hesabı" olarak bilinir ve eski Yunanca kökenli bir terim olan "astrologia"dan gelmektedir. Bu kelime, "Astro" (yıldız) ve "loji" (akıl yürütme, mantık) sözcüklerinden oluşur. Astroloji, göksel cisimlerin hareketlerini inceleyerek insan hayatı üzerindeki varsayılan etkileri anlama çabası ve istatiksel almanak verileriyle öngörü yapma sanatı bütünüdür. Ancak unutmamak önemlidir ki astroloji, geleceği önceden haber verme amacı taşıyan bir falcılık pratiği değildir. Temelde gözlem ve gökyüzü fenomenlerinin incelenmesine dayanır. Astroloji, kişisel hayatımızda kullanılarak karakterimiz ve kaderimizle ilgili nesnel bir perspektif sunar. Bu sayede kim olduğumuzu anlamamıza, niçin var olduğumuza dair içsel bir kavrayış geliştirmemize katkı sağlar. Binlerce yıllık bir geçmişe sahip olan astroloji, dünya uygarlıklarının birçok alanında etkili olmuştur, ancak bunun yanı sıra bir bilim dalı olarak astronomiden ayrılmıştır.


Astrolojinin gelişimi dört aşamada ele alınabilir:

  1. Kayıtlı Tarihin Öncesi: Okuma yazma bilgisinin olmadığı dönemlerde, astroloji temel olarak astronomik gözlemlere dayanmaktaydı. İlk insanlar gökyüzündeki olayları takip ederek zamanı ölçüyor ve doğanın döngülerine uyum sağlamaya çalışıyordu.

  2. Antik Astroloji (MÖ 2000 - MS 200): Mezopotamya'da, özellikle Sümerler tarafından başlatılan astroloji, matematik ve astronomi bilgisinin geliştiği bir dönemde önemli bir yer edindi. İlk gözlemler, zamanla mitolojik inançların ve yorumların oluşmasına neden oldu.

  3. Geleneksel Astroloji (MS 2. yüzyıl - 17. yüzyıl): Bu dönemde, astroloji bilgisi daha da rafineleşti ve özellikle Antik Yunan düşünürleri, gezegenlerin yörüngeleri ve matematiksel uyumları üzerine çalıştı. Astroloji, Orta Çağ'da Müslüman düşünürler tarafından da geliştirildi.

  4. Modern Astroloji (1700'lerden Günümüze): 17. yüzyıldan itibaren astroloji, bilimsel gelişmelerin etkisiyle modern bir form kazandı. Bu dönemde, astroloji daha çok felsefi bir bakış açısıyla ele alındı ve bilimden ayrı bir disiplin olarak kabul edildi.

Pisagor gezegenlerin notalarla uyumunu fark etmiş ve astrolojinin matematikle olan ilişkisini vurgulamıştır.

Astrolojinin kökenleri, yazının başlangıcında belirttiğim gibi, tarih öncesi dönemlere kadar uzanır. Mezopotamya'daki Sümerler, gökyüzü gözlemleriyle gezegen hareketlerini izleyen ilk topluluklardı. Bu bilgi daha sonra Perslere ve Mısırlılara geçti, hatta Hindistan'a kadar yayıldı.

Özellikle İyonya'lı filozof Pisagor'un matematiksel uyumu ve gezegenler arasındaki uzaklıkların müzikal aralıklara tekabül ettiği gözlemi, astrolojinin matematikle olan ilişkisini vurgular.



Ortaçağda Araplar gök kubbeyi, yıldızları ve gezegenleri öyle derinlemesine araştırmışlardır ki bugün modern astroloji Arap Astrologların bilgilerini düzenli hale getirerek kendilerini ön plana çıkarmışlardır.




Aynı şekilde, Arap dünyasındaki düşünürler ve filozoflar, astroloji alanında önemli gelişmeler kaydetmiş ve bu konuda eserler bırakmışlardır.

Astrolojinin aslında bir sanat olduğu ve insanın ilahi olanla bağlantı kurma ve kavrama sanatı olduğu antik alimler tarafından vurgulanmıştır. Geçmişte kralların ve saray sakinlerinin astrolojiyi geleceği öngörmek ve kararlarını şekillendirmek için kullandığı bilinmektedir.


Mezopotamya'da Antik Astroloji

Mezopotamya, M.Ö. 4000 yıllarında gelişmeye başlayan bir uygarlık merkezi olmuştur. Irak'ın sınırları içinde yer alan bu bölge, genellikle "medeniyetin beşiği" olarak adlandırılır ve buradan ortaya çıkan kültürler, günümüzdeki Yahudi-Hristiyan geleneğini etkilemiştir. Sümerler, bölgenin ilk sakinleri olarak bilinir ve çivi yazısıyla yazılmış tabletler, bu dönemin temel kaynakları arasında yer alır.

Antik Astroloji, Mezopotamya'da Sümerlerin ilgi alanlarından biriydi. Sümerler, kehanet ve astronomiye büyük bir ilgi gösteriyorlardı ve matematikleri, 17. yüzyılda olduğu kadar gelişmişti. Bilinen en eski astroloji metinlerinden biri, yaklaşık 7000 kehanetten oluşan Enuma Anu Enlil'dir. Aynı döneme ait diğer önemli belgelerden biri de Babil kralı Amisaduqa'nın hükümdarlığı sırasında yazılmış Venüs Tableti'dir.

Enuma Anu Enlil ve Enuma Eliş çok önemli Mezopotamya Sümer Babil Astrolojisi ve Astronomisi bilgileri içerir.

Mezopotamya astrolojisinin ilk aşamalarında, göklerin basit bir incelemesi vardı ve bu incelemeler, krallığın kaderini etkileyebilecek alametleri içeriyordu. Örneğin, çivi yazısı tabletlerde şu şekilde ifade edilmiştir: "14. kameri günde Ay ve Güneş karşıt açıda olduğunda, diyarın kralı olacak. Geniş bir kulağa sahip." Gezegenler, tanrı olarak kabul edilir ve kehanetlerde önemli bir rol oynar. Ancak astroloji, sadece bir kehanet yöntemi değil, aynı zamanda çevrelerindeki her şeyde anlam arayan bir bakış açısıdır.

Mezopotamyalılar, M.Ö. 750 civarında, usta matematikçi ve gökbilimciler olarak öne çıkıyorlardı. Tüm gökyüzünün haritasını çıkarmışlar, 18 burçlu bir burç sistemi geliştirmişler ve gezegenlerin ve tutulmaların gelecekteki konumlarını hesaplamışlardı. Astrolojideki bir diğer önemli gelişme ise M.Ö. 600'den sonra ortaya çıkan 12 burcun keşfiydi. Bu dönemde, Jüpiter'in 12 yıllık döngüsü burçlar aracılığıyla incelenmiştir.

Mezopotamyalılar, M.Ö. 29 Nisan 410'a tarihlenen ilk kişisel burcu belirlemişlerdir. Ayrıca, gezegensel efemerid'lerin (göksel navigasyonla ilgili astronomik nesnelerin konumlarını kaydetme) ilk kullanımı M.Ö. 308'den kalmadır. M.Ö. 4 yılında ise yükselen burç ve evlerin astrolojide kullanılmasına başlanmıştır.

Bu dönemde Mezopotamyalılar, astrolojiyi geliştiren ve karmaşık bir sistem haline getiren bilginler olarak öne çıkarken, bu eski uygarlık astrolojiyi sadece bir gelecek kehanet aracı değil, aynı zamanda evrenin derin anlayışına ulaşma ve insan yaşamını anlama aracı olarak kullanmıştır.


Mısır'da Astroloji

Mısır'da Astroloji farklı tekniklerle geliştirilmiştir.

Birçok kişi tarafından yanlış anlaşılan bir konu, astrolojinin eski Mısır'da ortaya çıktığına dair bir inanıştır. Gerçekte, Mısırlılar kesinlikle kehanet ve astronomiyle ilgileniyorlardı, ancak astrolojiyle ilgili herhangi bir somut kanıt bulunmamaktadır. Astroloji, Büyük İskender'in M.Ö. 332'de Mısır'ı fethetmesinden sonra Mısır kültürünün bir parçası haline geldi. İskender'in yayılmasıyla birlikte, astrologlar danışmanlık hizmetleri sunmuş ve Astroloji, onun seferleri sırasında maiyeti içinde önemli bir rol oynamıştır.


Klasik Yunanistan'da Astroloji

Astrolojinin Yunan dünyasındaki izleri, Hesiodos'un "Eserler ve Günler" adlı eserinde ortaya çıkar. M.Ö. 750 civarında, astronomik referanslar kullanarak uygun zamanların belirlenebileceğini öne sürer. İlk Yunan filozofları, Mezopotamya astrolojisinin etkisi altında kalarak, bu bilgiyi benimserler. Pisagor, insanın bir mikrokozmos, minyatür bir evren olduğu fikrini ortaya atar ve Platon, Timaeus adlı eserinde Astrolojiye değinir. Yunanlılar, bu disipline derinlik, simetri ve rasyonelleştirme katarak, astrolojiyi daha karmaşık bir hale getirirler. Ayrıca, dört element teorisini geliştirirler: Ateş, Toprak, Hava ve Su. Astroloji, Yunanlılar için, insanın kimliği, amacı, ilişkisi Yaratıcı ile ve yazgısıyla ilgili temel sorulara cevaplar sunar.

Grek Astrolojisi

Pisagor'un mikrokozmos ve makrokozmos fikirleri, insanın evrende bir yansıma olduğu düşüncesini içerirken, bu anlayış, batı dünyasında astrolojinin gelişmesine önemli bir katkı sağlar. Hipparchus'un ekinoksların devinimini keşfi, batı dünyasında yaygın olarak kullanılan tropikal zodyak sistemini geliştirir. Astrolojinin en önemli isimlerinden biri olan Claudius Ptolemy, "Almagest" ve "Tetrabiblos" adlı eserleriyle antik astrolojiyi sistemleştirir ve standartlaştırır. Bu eserler, Araplar ve Avrupalılar arasında uzun süre referans olarak kullanılır.


Roma İmparatorluğu Döneminde Astroloji

Astroloji, Roma İmparatorluğu döneminde popülerlik kazanır. Efsaneye göre, M.Ö. 2. yüzyılda köle Antiochus tarafından Roma'ya getirilen astroloji, ilk Roma astrologlarına benzer şekilde "Keldaniler" denmesine sebep olur. Astroloji, Roma'da sadece bir kehanet aracı değil, aynı zamanda felsefe ile de bağlantılıdır. İnsanın kimliği, amacı, yaratıcı ile ilişkisi, yazgısı ve ruhu gibi temel konular, astroloji aracılığıyla keşfedilir.

Keldani Bilgileriyle Roma Astrolojisi

Astroloji, bir bireyin doğum haritası üzerinden kişisel özellikleri, kaderi ve yaşam planını anlamak adına güçlü bir araçtır. Her bir burcun, gezegenin ve evin özel anlamları, bir kişinin karakterini ve potansiyelini belirlemede kullanılır. Hipokrat'ın tıp alanındaki etkisi ve Ptolemy'nin eserleri, astrolojinin antik dünyada ve sonrasında ne kadar önemli bir rol oynadığını gösterir.

Astrolojinin temel sorulara cevap arayışı, insanların bilinçlenmeye ve yaşamlarını daha anlam dolu bir şekilde ele almaya yönlendiren bir güç olmuştur. Harita analizi, bireylere geleceklerini anlama, potansiyellerini açığa çıkarma ve zorlukları aşma konusunda bir rehberlik sunar. Sonuç olarak, astroloji tarih boyunca bilim, felsefe, sanat ve günlük yaşam üzerinde derin etkiler bırakmış bir disiplindir. Ancak, bilimsel kabul edilen astronomiden farklı olarak, astroloji daha çok felsefi bir yaklaşıma sahiptir. Bu nedenle, astrolojiyi sadece bir fal aracı olarak görmek yerine, kişisel gelişim ve farkındalık arayışının bir parçası olarak ele almak, daha derin bir anlayışa ve tatmin edici bir yaşama yol açabilir.



Comentários


bottom of page